سرمایه‌گذاری خطرپذیر (Venture Capital) یکی از راه‌های تأمین مالی برای شرکت‌های نوپا و نوآور است که به دنبال رشد و توسعه هستند. این نوع سرمایه‌گذاری از طریق اخذ سهم در شرکت‌های هدف انجام می‌شود و معمولاً در مراحل اولیه یا میانی رشد شرکت‌ها صورت می‌گیرد. سرمایه‌گذاران خطرپذیر معمولاً مؤسسات مالی، صندوق‌های سرمایه‌گذاری، شرکت‌های سرمایه‌گذاری خصوصی و گاهی اوقات فردی هستند که به دنبال بازگشت بالای سرمایه خود هستند.

سرمایه‌گذاری خطرپذیر، یکی از عوامل مهم رشد و نوآوری در اقتصاد جهانی است. بسیاری از شرکت‌های موفق و معروف امروزی مانند اپل، گوگل، فیس‌بوک، آمازون و ایربی‌ان‌بی از سرمایه‌گذاری خطرپذیر بهره‌مند شده‌اند. این نوع سرمایه‌گذاری به شرکت‌های نوپا کمک می‌کند تا بتوانند ایده‌های خود را به واقعیت تبدیل کنند، بازار خود را گسترش دهند، استعدادهای متخصص را جذب کنند و با رقبای خود رقابت داشته باشند؛ همچنین، سرمایه‌گذاری خطرپذیر به ایجاد اشتغال، تحریک نوآوری، افزایش رقابت‌پذیری و توسعه پایدار کمک می‌کند.

سرمایه‌گذاری خطرپذیر، عموماً از سرمایه‌گذاران ثروتمند، بانک‌های سرمایه‌گذاری و سایر مؤسسات مالی تأمین می‌شود. بااین‌حال، این نوع سرمایه‌گذاری همیشه شکل پولی ندارد و می‌تواند در قالب ارائه تخصص‌های فنی یا مدیریتی باشد. سرمایه‌گذاری خطر‌پذیر معمولاً به شرکت‌های کوچک با پتانسیل رشد استثنایی، یا به شرکت‌هایی که به‌سرعت رشد کرده‌اند و به نظر می‌رسد آماده ادامه گسترش هستند، تخصیص می‌یابد.

اگرچه ممکن است این نوع سرمایه‌گذاری برای سرمایه‌گذاران خطرناک باشد، اما پتانسیل بازدهی احتمالی آن، بالاتر از میانگین و بسیار جذاب است. برای شرکت‌های جدید یا سرمایه‌گذاری‌هایی که سابقه عملیاتی محدودی دارند (زیر دو سال)، سرمایه‌گذاری خطرپذیر به طور فزاینده‌ای به منبع محبوب، حتی ضروری برای جمع‌آوری پول تبدیل شده، به‌خصوص در شرایطی که به بازارهای سرمایه، وام‌های بانکی یا سایر ابزارهای مشابه دسترسی ندارند.

نقطه‌ضعف اصلی این نوع سرمایه‌گذاری، دخالت سرمایه‌گذاران است؛ سرمایه‌گذاران معمولاً به این دلیل که در شرکت سهام دارند، حق خود می‌دانند تا در تصمیم‌گیری‌های شرکت نظر دهند. یکی از تفاوت‌های مهم بین سرمایه‌گذاری خطرپذیر و سایر معاملات سهام خصوصی، در این است که سرمایه‌گذار خطرپذیر تمایل دارد بر شرکت‌های نوظهوری متمرکز شود که به دنبال منابع مالی قابل‌توجهی هستند، درحالی‌که سهام خصوصی تمایل به تأمین مالی شرکت‌های بزرگ و معتبری دارد که به دنبال تزریق سرمایه یا فرصتی برای بنیان‌گذاران شرکت برای انتقال برخی از سهام مالکیت خود هستند.